زمانی میرسد که تو با خودت تنها میشوی. نه قیل است و نه قال. آنچه را که کلام تو برای حیات خلق میکرد، به سکوت و سی از درون فراخوانی میشود و آنجاست که زمزمههای تردید تو جان میگیرد. دیگر طنینی از صدای تو، از حنجرهات برنمیخیزد و هر آنچه برخاسته باشد نیز با تارهای عنکبوت اندیشه معیوبت تسخیر میشود؛ چراکه سخن حق از حلقوم کفر برنمیآید.
تو ,آنچه ,اندیشه ,معیوبت ,تسخیر ,میشود؛ ,هر آنچه ,و هر ,برنمیخیزد و ,آنچه برخاسته ,برخاسته باشد
درباره این سایت